۷ گروه شغلی که شما می توانید انتخاب کنید!

انتخاب شغل باید بر اساس استعدادها و علایق انسان صورت بگیرد. 

هفت گروه شغل

برای داشتن موفقیت در زندگی لازم است یک خودآگاهی منطبق بر حقیقت در انسان شکل بگیرد. اگر این خودآگاهی به درستی شکل بگیرد، می تواند زمینه ساز موفقیت در انتخاب شغل، همسر، تحصیل و دیگر انتخاب های انسان باشد.

یکی از انتخاب های مهم در زندگی انسان، انتخاب شغل است که باید مبتنی بر استعداد و علایق انسان شکل بگیرد. در یک دسته بندی شغل ها را می توان در هفت گروه قرار داد:

  1. شغل های واقع گرایانه

این شغل ها، شغل هایی هستند که با اجسام عینی و واقعی در ارتباط هستند. عینی بودن اجسام مرتبط با این شغل به این معنا نیست که در آن تجسمات فضایی و خلاقیت در آن وجود ندارد بلکه به معنای این است که خروجی این شغل ها و فرآیند انجام آن، مرتبط با یک سری ابزارآلات ملموس است.
از شغل های مرتبط با این گروه می توان به نجاری، بنایی، آهنگری اشاره کرد.

  1. مشاغل جستجوگرانه

این دسته از شغل ها، با یک کشف، تحقیق، کارهای فکری و ایده همراه است. افرادی که می خواهند وارد این شغل ها شوند، باید قدرت تخیل خوبی داشته باشند. به گونه ای افرادی می توانند در این شغل ها، موفق شوند که یک ذهن فضایی داشته باشند و بتوانند با تجسم آن موضوع در ذهن، ساختار، مولفه ها و دیگر اجزای آن را در ذهن بیاورند و احکامی برای آن تعیین کنند.

به نظر برخی از افراد این دست از شغل ها نیاز به صرف انرژی زیادی ندارد، بگذارید همین جا بیان کنیم که یکی از شغل هایی که نیاز به استعداد خاصی دارد، همین دست از شغل هاست.

در این دسته نمی توان شغلی را به راحتی نام برد، چرا که برخی از شغل ها، به گونه ای نیاز به این کشف و تحقیق دارند. مهندسین ساختمان شاید یکی از مواردی است که در این دسته بندی قرار می گیرد.

  1. مشاغل جسورانه

لازمه برخی از شغل های جسارت های جسمی و یا روانی است. به این معنا که در این کار ریسک فیزیکی و یا روانی بالایی دارد. به عنوان نمونه شغل خلبانی، شغلی است که جسارت جسمی و روانی بسیاری را می طلبد. اگر کسی بر اثر آگاهی ای که از خود دارد، خود را اهل ریسک نمی داند نباید به سمت این شغل ها برود. بدلکاری هم به گونه ای جزو همین دسته از شغل ها به شمار می آید. دو نمونه ای که بیان شد، شغل هایی هستند که در آن نیاز به جسارت فیزیکی زیادی است. برخی از شغل ها که خود دسته بزرگی از مشاغل را در برمی گیرد، نیاز زیادی به جسارت روانی بسیاری دارد. شغل های آزاد جزو این دسته از شغل هاست. کسی که به دنبال شغل آزاد است باید اهل ریسک باشد و از تلاطم دریای سهمگین اقتصادی نهراسد.

  1. مشاغل اجتماعی

مهم ترین مولفه در شکل گیری این مشاغل ارتباط است. افرادی که دارای مهارت های ارتباطی خوبی هستند می توانند در این گروه شغلی موفقیت های خوبی کسب کنند. به گونه ای این شغل ها، مناسب تیپ های شخصیتی برون گرا می باشد. بازاریابی و فروشندگی از جمله مشاغلی است که در این گروه شغلی قرار می گیرد.
افرادی که توانایی ارتباط گیری با دیگران را ندارند، نمی توانند در این گروه شغلی موفق شوند و در صورت برگزیدن این مشاغل، نارضایتی شغلی چیزی است که عاید این افراد خواهد شد. پس افراد برون گرا، نباید به دنبال این گروه شغلی بروند.

  1. مشاغل خدماتی

این گروه از شغل ها به دنبال خدمات دهی به دیگر افراد جامعه هستند. پزشکان و معلمان از جمله مشاغلی است که در این دسته قرار می گیرند. در این مشاغل صبوری و تاب آوری جزو ویژگی های آن به شمار می آیند.

افرادی که این ویژگی ها را در شخصیت خود نمی بینند، بهترست که از انتخاب این گروه شغلی، دوری کنند. همانطور که در ابتدا بیان شد، خودآگاهی کمک بسیاری در انتخاب شغل می کند. از همین روی افرادی که در خود تاب آوری در مشکلات را مشاهده نمی کنند، بهتر است که از انتخاب این گونه شغل ها اجتناب کنند.

  1. مشاغل هنری

همانطور که از عنوان این گروه شغلی مشخص است، استعداد هنری است که به باعث جدایی این شغل از دیگر مشاغل می شود. کارها و مشاغل هنری دارای تنوع بسیاری است. بازیگری، خوانندگی و … اگر راهی برای کسب درآمد شخص باشد، جزو شاغلین این گروه قرار می گیرند.

  1. مشاغل قراردادی

این گروه شغلی به گونه ای دارای قراردادهایی هستند که باید زیر نظر یک سازمان، دستورات مشخصی را انجام دهند. در این گونه مشاغل ابتکار و خلاقیت سهم کمی در شکل دهی به آن دارد. شرح وظایفی که در این سازمان ها وجود دارد، اجازه نمی دهد که فرد بتواند خلاقیت های خود را در آن به کار بگیرد. کارمندی ادارات و یا مشاغل نظامی جزو همین گروه شغلی می باشد.

نویسنده: محمدحسین افشاری

همچنین ببینید

شیوه های برون رفت از تاثیرات منفی سلبریتی ها بر نوجوانان

شیوه های برون رفت از تاثیرات منفی سلبریتی ها

واژه «سلبریتی» از کلمه«celebrity» در زبان انگلیسی گرفته شده است که معادل واژه های «مشهور»، «معروف» و «نام آشنا» در زبان فارسی است. اصلی ترین کاربرد این واژه را می توان از اوایل قرن بیستم دانست ولی مفهوم واژه «سلبریتی» به عنوان یک شخص مشهور و شناخته شده، قبل از این دوران نیز وجود داشته و این واژه مورد استفاده قرار می گرفته است. به طور کلی می توان سلبریتی را به معنای فردی دانست که توسط تعداد قابل توجهی از افراد شناخته می شود و به دلیل دستاوردها، شهرت، محبوبیت و یا حضور فعال در رسانه‌ها و جوامع مختلف شناخته می‌شود. این افراد غالبا به عنوان تاثیرگذار در دیگر افراد جامعه در همه رده های سنی شمرده می شوند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.